به نقل از «فرارو»

رمز و راز ارتباط انسولین و دیابت

تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۷۰۷۰۸

دیابت یک بیماری مزمن است که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. مشخصهٔ آن سطوح بالای قند خون است که ناشی از ناتوانی بدن در تولید یا استفادهٔ موثر انسولین است. انسولین هورمونی است که متابولیسم گلوکز، منبع اولیهٔ انرژی برای سلول‌های بدن را تنظیم می‌کند.

انسولین چیست و چه نقشی در بدن دارد؟

انسولین توسط پانکراس، غده‌ای که در شکم قرار دارد، تولید می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وظیفهٔ اصلی آن تنظیم میزان گلوکز در خون، با افزایش جذب گلوکز توسط سلول‌های کبد، ماهیچه‌ها و بافت‌های چربی است. انسولین همچنین به تبدیل گلوکز اضافی به گلیکوژن کمک می‌کند (شکل ذخیره‌شدهٔ گلوکز در کبد و بافت‌های ماهیچه‌ای، که می‌تواند در صورت نیاز به‌عنوان سوخت مورد استفاده قرار گیرد).

مقاومت به انسولین و دیابت نوع ۲

دیابت نوع ۲ شایع‌ترین نوع دیابت است و زمانی رخ می‌دهد که بدن در برابر اثرات انسولین مقاوم می‌شود یا زمانی که لوزالمعده قادر به تولید انسولین کافی برای رفع نیاز‌های بدن نیست. در نتیجه، گلوکز در جریان خون تجمع کرده و منجر به افزایش سطح قند خون می‌شود.

مقاومت به انواع انسولین زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های بدن کمتر به اثرات انسولین پاسخ دهد. این شرایط اغلب ناشی از عوامل مرتبط با سبک زندگی مثل چاقی، کم‌تحرکی و رژیم غذایی نامناسب است. در نتیجه، لوزالمعده انسولین بیشتری تولید می‌کند تا اثر کاهش‌یافتهٔ انسولین را جبران کند، که ممکن است منجر به افزایش سطح قند خون شود.

دیابت نوع ۱ و کمبود انسولین

دیابت نوع ۱ شکل کمتر شایع دیابت است و زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی به سلول‌های تولید‌کنندهٔ انسولین در لوزالمعده حمله کرده و آن‌ها را از بین می‌برد؛ در نهایت، منجر به کمبود انسولین در بدن می‌شود. در نتیجه، گلوکز نمی‌تواند به‌درستی متابولیزه شده و منجر به افزایش سطح قند خون می‌شود.

افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ برای تنظیم سطح قند خون خود به انسولین‌درمانی نیاز دارند. انجام این کار ممکن است شامل چندین تزریق روزانهٔ انسولین یا استفاده از پمپ آن باشد.

انسولین‌درمانی برای دیابت نوع ۲

در برخی موارد، افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ ممکن است برای کنترل سطح قند خون خود به انسولین‌درمانی نیز نیاز داشته باشند. این کار معمولاً زمانی پیشنهاد می‌شود که سایر درمان‌ها، مثل تغییر سبک زندگی یا دارو‌های خوراکی، در کنترل سطح قند خون به اندازهٔ کافی موثر نباشند. نوع انسولین مورد استفاده و دوز به نیاز‌های فردی بستگی دارد و ممکن است در طول زمان تغییر کند.

انسولین، قند خون و دیابت نوع ۲

انسولین نقش کلیدی در ابتلا به دیابت نوع ۲ دارد و قند خون (گلوکز) را در بدن تنظیم می‌کند.

لازم است این نکات را دربارهٔ انسولین بدانید:

غذایی که می‌خورید به قند خون تجزیه می‌شود

قند خون وارد جریان خون شما می‌شود که به پانکراس سیگنال می‌دهد تا انسولین آزاد کند.

انسولین به قند خون کمک می‌کند وارد سلول‌های بدن شود تا بتوان از آن برای تأمین انرژی استفاده کرد. انسولین همچنین به کبد سیگنال می‌دهد که قند خون را برای استفادهٔ بعدی ذخیره کند. قند خون وارد سلول‌ها می‌شود، سطح آن در جریان خون کاهش می‌یابد و به انسولین نیز سیگنال می‌دهد که کاهش یابد.

سطوح پایین انسولین به کبد هشدار می‌دهد که قند خون ذخیره‌شده را آزاد کند تا انرژی همیشه در دسترس باشد، حتی اگر برای مدتی غذا نخورده باشید؛ این زمان است که همه‌چیز به‌آرامی و به‌درستی کار می‌کند.

چگونه متوجه شویم که به انسولین مقاوم هستیم؟

هیچ آزمایشی به شما نمی‌گوید که به انسولین مقاوم هستید یا خیر، اما اگر سطح قند خون، تری گلیسیرید (نوعی چربی خون)، کلسترول LDL (بد) بالا و کلسترول HDL (خوب) پایین دارید، ممکن است پزشک به شما بگوید که مقاومت به انسولین دارید.

نکتهٔ مهم: دیابت نوع ۱ متفاوت است. افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ انسولین کافی تولید نمی‌کنند و برای زنده ماندن نیاز به مصرف آن دارند.

چه چیزی باعث مقاومت به انسولین می‌شود؟

دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث مقاومت به انسولین می‌شود، اما سابقهٔ خانوادگی دیابت نوع ۲، اضافه وزن (به‌ویژه در ناحیهٔ کمر) و نداشتن فعالیت، همگی می‌توانند این خطر را افزایش دهند.

البته در نظر داشته باشید که چاقی لزوما با مقاومت به انسولین رابطه مستقیمی ندارد. شما نمی‌توانید با نگاه کردن به کسی متوجه شوید که آیا مقاومت به انسولین دارد یا خیر.

نحوهٔ معکوس‌کردن مقاومت به انسولین

اگر به انسولین مقاومید و می‌خواهید نسبت به آن به انسولین حساس‌تر شوید (سلول‌ها در جذب قند خون مؤثرتر هستند، بنابراین به انسولین کمتری نیاز است) به نکاتی که در ادامه گفته می‌شود، توجه کنید.

فعالیت بدنی شما را نسبت به انسولین حساس‌تر می‌کند. صبر نکنید تا دیابت شما تشخیص داده شود تا فعالیت بیشتری داشته باشید. هرچه زودتر اقدام کنید (به معنای واقعی کلمه)، وضعیت بهتری خواهید داشت.

کاهش وزن، کاهش استرس و خواب کافی بسیار اهمیت دارد. این تغییرات سبک زندگی واقعا کارساز است و می‌توانید برای راهنمایی بیشتر، با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید.

منبع: روزیاتو

منبع: فرارو

کلیدواژه: طرز تهیه انسولین و دیابت مقاومت به انسولین دیابت نوع دیابت نوع ۲ سطح قند خون دیابت نوع ۱ سلول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۷۰۷۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک نشانه مهم زوال عقل

مطالعه‌ای که به تازگی توسط محققان دانشکده بهداشت عمومی جانز هاپکینز در بلومبرگ انجام شده، نشان می‌دهد که احتمال زوال عقل در افراد مسن با شدت بالای کم‌شنوایی بیشتر است، اما این احتمال در بین کسانی که از سمعک استفاده می‌کنند پایین‌تر است.

نتایج حاصل از این مطالعات (روی بیش از ۲۴۰۰ سالمند)، بیانگر این است که کاهش شنوایی ممکن است عاملی در افزایش خطر زوال عقل باشد و بر همین اساس، درمان کم‌شنوایی می‌تواند خطر زوال عقل را کاهش دهد. کاهش شنوایی یک مسئله حیاتی در زمینه سلامت عمومی است و این خطرِ روبه‌رشد (که کاهش شنوایی ممکن است با خطر زوال عقل مرتبط باشد]، میلیون‌ها نفر را در جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد.

در این مطالعه، ۲۴۱۳ نفر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که حدود نیمی از آنها بالای ۸۰ سال داشتند و طی همین بررسی‌ها ارتباط واضحی بین شدت کم‌شنوایی و زوال عقل در آنها مشاهده شد؛ شیوع زوال عقل در میان شرکت‌کنندگان با کم شنوایی متوسط تا شدید، ۶۱ درصد بیشتر از شرکت‌کنندگانی بود که شنوایی نرمال داشتند. شیوع زوال عقل در ۸۵۳ شرکت‌کننده کم‌شنوا که از سمعک استفاده می‌کردند نیز تا ۳۲ درصد کمتر بود.

چگونگی ارتباط کم شنوایی با زوال عقل هنوز به طور قطع مشخص نیست، اما نتایج این تحقیقات به مجموعه اطلاعاتی که حاصل از بررسی ارتباط جرئی بین کم‌شنوایی و زوال عقل است، اضافه می‌کند.

امید بر این است که به تدریج، اطلاعات کامل‌تری از تأثیر کم‌شنوایی بر عملکرد شناختی و زوال عقل در سالمندان حاصل شود و داده‌های موجود در این زمینه تکامل یابند.

منابع: upi ، neurosciencenews

۲۳۳۲۳۳

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901098